15-12-2013 Las Vegas - Valley of Fire - Springdale




--> alle "road"-video's op deze pagina worden aan 1,5x de werkelijke snelheid weergegeven <--

Zoals gebruikelijk na een vlucht naar het westen worden we heel vroeg wakker.  Vandaag al om 4u30. En eigenlijk vinden we dan niet eens zo erg want tenslotte zijn we hier niet om 2 weken in ons bed te liggen, maar wel om zoveel mogelijk te zien.  Bijkomende reden dat we er vandaag liefst vroeg uit waren is dat we vanavond al een uur "verloren" omdat we van Nevada naar Utah reden en dus in een andere tijdzone terecht kwamen.  We moesten onze klok dus een uur doordraaien.

Ook The Strip en Las Vegas McCarran Airport zien we ontwaken door het venster van onze kamer.


We gaan om 6u30 en na het bijwerken van de blog verlaten het hotel om 9u.
Vermits de bagage gisteren niet mee was moesten we dus vandaag terug naar de luchthaven.  Via de App van Delta hadden we gezien dat de valiezen inderdaad op de vlucht zaten die vandaag om 10u45 zou aankomen.
We zijn dan maar eerst nog wat aankopen gaan doen zodat we goed voorzien van spijs en drank kunnen vertrekken richting ons eerste bezoek : de Valley of  Fire.
Gelukkig verliezen we niet al te veel tijd op de luchthaven en hebben we onze bagage al om 11u20.
Dan gaat het rechtstreeks naar Valley of Fire.

We rijden deze keer niet via de snelweg, maar kiezen de veel mooiere Northshore Road. Soms zien we eens Lake Mead, maar de hoofdreden waarom we deze weg nemen is dat we al een voorsmaakje krijgen van Valley of Fire.



Als opwarmertje voor de komende weken lopen we onze eerste "trail", de Northshore Summit Trail.


We nemen hier ook al meteen onze eerst lunch "with a view".




En het is ook een gelegenheid om onze auto voor de komende 2 weken op de gevoelige plaat vast te leggen.


We volgen de Northshore Road en merken aan de omgeving dat we dichter en dichter bij Valley of Fire komen.



We zien zelfs een zo goed als perfecte kopie van de bekende Elephant Rock van Valley of Fire.


We rijden het laatste stuk van de Northshore Road en komen aan bij Valley of Fire.



Het State Park ligt op zowat een uur rijden van Las Vegas en heel wat inwoners van deze stad hebben allicht nog nooit van dit natuurpareltje gehoord.  Maar die hebben allicht ook andere interesses...
De toegang is 10 dollar per wagen maar er zijn geen ticket offices (degene waar we op het einde van bovenstaande video langsrijden zijn die voor het verlaten van Lake Mead Recreation Area (toegang inbegrepen in een National Park Annual Pass), hier moet men dus gepast geld hebben.
We stoppen bij de parking bij Elephant Rock om 10 dollar in een enveloppe te steken, de gegevens van onze auto op de enveloppe te schrijven, het dubbel af te scheuren (komt op ons dashboard) en de enveloppe in een bus te laten vallen.

Valley of Fire dankt zijn naam aan de vuurrode rotsformaties, die in het vroege ochtendlicht of late avondlicht opgloeien alsof ze in brand staan. Verschillende rotsformaties hebben bizarre vormen, zoals Elephant Rock, die inderdaad wat weg heeft van een olifant, en de Beehives, die lijken op versteende bijenkorven. Door erosie zijn overal scheuren en gaten in de relatief zachte zandsteen ontstaan, waardoor het hele gebied is bezaaid met kleine arches.
Valley of Fire is ontstaan doordat gigantische hoeveelheden materiaal, hele bergen soms, zijn verdwenen door erosie. En dit is een heel indrukwekkende gedachte als men in het park vertoeft.

We waren hier vorig jaar ook al (zie onze blog april 2012) en toen was dat bijzonder goed bevallen. Omdat we toen al vonden dat er hier veel meer te zien was dan hetgeen we in dat korte tijdsbestek voorzien hadden was het snel duidelijk dat we hier ooit zouden terugkomen. Nu hadden we heel wat meer voorbereiding in ons bezoek gestoken, maar door de bagageperikelen hebben we toch weer bijlange niet kunnen doen wat we van plan waren, nl een ganse dag in het park doorbrengen.
We hebben ons noodgedwongen moeten beperken tot de plaatsen waarvan we vermoedden dat ze het meest fotogeniek waren.  En zelfs na het verdwijnen van de zon zien bepaalde plaatsen er nog behoorlijk indrukwekkend uit (of misschien nét om die reden)...

We rijden ineens door naar de Loop Road.










Piano Rock.

Overal waar we hier kijken zien we de meest bizarre vormen in de door de namiddagzon vuurrood gekleurde rotsen.  Valley of Fire doet zijn naam alle eer aan. 














Vervolgens gaan we op zoek naar een goed verborgen pareltje : Windstone Arch.



Deze plek ligt heel dicht bij de weg, maar toch bijzonder goed verborgen.  Ze werd bekend na de publicatie van het boek "Valley of Fire - The story behind the scenery" van David Muench.
Erosie heeft een tunnel gemaakt in de rots en tegelijkertijd een prachtige arch gecreëerd.  En als toetje zijn op de achtergrond precies cliff dwellings te zien.



Hierna rijden we, via de parking bij de Beehives, naar de White Domes Road en stoppen bij Rainbow Vista Point.






De Whites Domes Road is een prachtige weg die eindigt bij de White Domes Trailhead.



Hier moeten we deze keer echter niet zijn en we rijden terug tot bij Parking Lot #3 want hier willen we één en ander gaan bekijken.



In deze omgeving zijn sommige van de mooiste structuren en kleurlijnen te vinden van gans het park.
We gaan op zoek naar de Fire Cave, maar ook onderweg zien we heel mooie kleuren, die volledig verschillen naargelang ze al in de schaduw of  nog in de zon liggen.



En we zijn hier blijkbaar niet alleen...


We komen bij The Fire Cave die uit verschillende, bijzonder fragiele arches bestaat.





Vervolgens komen we bij de heel kleurrijke Thunderstorm Arch.





Gans de omgeving is hier van een unieke schoonheid, allicht ook omdat we nu al in "the blue hour" zijn.


We komen bij Crazy Hill, waarschijnlijk één van de meest merkwaardige, maar ook één van de minst gekende plaatsen van het park.


We kijken ons de ogen uit hoe het precies lijkt of een schilder heeft hier zijn gigantisch kleurrijk doek laten vallen.


Ons laatste doel voor vandaag is de Fire Wave.  En als we er nog willen zijn vóór het helemaal donker wordt moeten we echt opschieten want het is nog een flink stuk stappen.

The Fire Wave tijdens The Blue Hour...



 


En met een heerlijke volle maan er pal boven op.







En als de maan, even, achter de rotsen verdwijnt is het voor ons ook hoog tijd om te vertrekken.  Gelukkig is het overigens volle maan want het is inmiddels aardedonker geworden.


Toen moesten we nog 2u rijden naar Springdale en bovendien de klok een uur doordraaien.

Daar waar we de ganse dag in T-shirt gelopen hadden (17 graden en wolkenloze lucht) begonnen we vanaf Mesquite (amper een uur rijden van Valley of Fire) al meer en meer sneeuw te zien.
In Springdale (aan de ingang van Zion NP) ligt er heel veel sneeuw (de grootste hoeveelheid in 30 jaar wist men ons hier te vertellen).  Niet enkel op de heuvels, maar ook op de parkings enz.
Wat ons echter nog het meest verbaasd heeft is de bijzonder weelderige kerstversiering die overal aanwezig is.  Niet zozeer die kerstversiering op zich,  maar wel omdat we helemaal niet weten voor wie ze bedoeld is...we zijn hier immers zo goed als helemaal alleen.  In ons hotel La Quinta Inn (nieuw sinds maart en behoorlijk groot) zijn er...3 kamers bezet.
Wat een contrast met de drukte die hier meestal heerst.  Morgen wordt het dus allicht een bijzondere ervaring met Zion zo goed als voor ons alleen...

Het weer : gans de dag wolkenloze hemel en 17°.  Maar hier, in Zion heel veel sneeuw en -2°C (om 20u).

Overnachting in La Quinta Inn & Suites
Aantal km gereden : 396

2 opmerkingen:

  1. In Valley of Fire allicht ook weinig volk? wij waren in april verbaasd over de vele bezoekers (wij waren in 2010 quasi alleen in het park - wat wij ook verkiezen ;-) ) Geniet er nog van en wees voorzichtig met al die sneeuw! groetjes, Leen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. er was behoorlijk wat volk in VOF, het was dan ook zondag én schitterend warm weer. In april 2012 waren we toen zo goed als alleen terwijl er nu bvb op de parking van de White Domes trailhead geen parkeerplaats vrij was.

    BeantwoordenVerwijderen