18-12-2013 The Wave



Vandaag stond er dus opnieuw een allicht onvergetelijke dag op het programma nadat we gisteren werden uitgeloot voor The Wave.
We waren om 8u afgesproken bij Paria Outpost om ons naar de Wire Pass Trailhead (de start van de hike naar The Wave) te laten brengen.  Niet omdat we bang waren om verloren te rijden (we waren hier tenslotte ook al afgelopen april), maar wel omdat men er ons gisteren in de  BLM-Office voor gewaarschuwd had dat de weg er naar toe, de House Rock Valley Road, er wel eens "impassable" zou kunnen bij liggen.

We vertrokken uit het hotel om 7u15 bij een temperatuur van... min 13°C.  We waren dan ook ingepakt als Eskimo's voor onze wandeling van om en bij de 12km.
Deze ochtendlijke kou leverde echter wel schitterende beelden op.






Om 8u waren we bij de Paria Outpost.


En om 8u15 waren we op weg met een Chevrolet Suburban met banden met enorme profielen.  Die wagen zou ons zeker en vast naar de trailhead kunnen brengen.  De House Rock Valley Road lag er vooral besneeuwd bij met hier en daar al tekenen van dooi, al waren ook die plekken op die polaire ochtend keihard en vormden dus geen enkel probleem.  Benieuwd echter wat dit deze avond zal geven...

Onderstaande video wordt aan 1,5x  de werkelijke snelheid weergegeven.



Om 9u komen we aan bij de trailhead en nadat we het register ingevuld hebben vertrekken we richting The Wave.
Pas nu (bij het updaten van de blog op 18/01/14) zien we overigens dat de datum op onze permit verkeerd ingevuld werd door de BLM-verantwoordelijken...


De grond ligt er nog keihard bevroren bij en ook de plaatsen waar het in april behoorlijk lastig stappen was omwille van het losse, diepe zand, lopen nu als op een verharde ondergrond.  Op de slickrocks is het wel opletten geblazen omdat we er met de sneeuw erg makkelijk afglijden.








 

We zijn niet van plan om enkel maar naar The Wave te gaan.  In de omgeving zijn nog heel wat pareltjes te zien en een eerste waar we naar toe gaan is Lace Rock.


Er volgt heel  wat klimwerk, eerst naar beneden naar een wash, door het losse zand, en daarna terug naar boven via de rotsen




Uiteindelijk komen we bij de GPS-coördinaten van Lace Rock, of althans de plaats waar Lace Rock vroeger stond.  Want dit is hetgeen er nu nog van over blijft.  Ofwel heeft één of andere onverlaat hier zijn lusten gebotvierd, ofwel heeft moeder natuur haar werk gedaan.  En we hopen eerlijk gezegd dat het dit laatste is...


Maar eigenlijk hopen we gewoon dat we niet de juiste GPS-coördinaten hadden en Lace Rock wél nog ergens in al zijn glorie aanwezig is.

Vanaf hier gaat het naar The Wave langs een prachtig decor van rotsen in alle mogelijke kleuren en de sneeuw daartussen die alles nog iets extra geeft.




En dan is het tijd waarvoor alle winnaars van The Lottery naar hier komen, The Wave.








Hier nemen we onze lunch,  net zoals afgelopen april.  Alleen was er toen geen sneeuw.  We blijven hier ook een hele tijd en praten nog wat met andere bezoekers.  Inmiddels begint het erg snel af te koelen.  De zon is inmiddels ook zo goed als verdwenen achter de wolken, maar volgens een aanwezige gids (sommige officiële gidsen hebben een permanente permit om met klanten die The Lottery gewonnen hebben, tot hier te komen.  Ze moeten echter wel altijd vergezeld zijn van klanten om hier te mogen komen) hebben we geluk dat de zon niet volop schijnt want in de winter wordt de linkerkant nooit beschenen (vandaar ook de sneeuw langs deze kant) en moet je dus op een zonnige dag afrekenen met heel diepe schaduwen wat het fotograferen erg bemoeilijkt. Het is nu trouwens ook al heel moeilijk fotograferen zonder jouw eigen schaduw in beeld te krijgen.



We vliegen ook nog met de DJI Phantom door The Wave wat een heel mooie video oplevert, maar die komt uiteraard later op de blog en ons videokanaal.
Hier alvast enkele video snapshots.









Daarna gaan we naar The Second Wave










The Second Wave.







Volgende bestemming is The Sand Cove en dat is een behoorlijk "tricky" tochtje over bijwijlen spekgladde slickrock. Er ligt hier en daar een onzichtbaar, dun laagje ijs op de stenen en dit, in combinatie met de bijzonder hoge hellingsgraad zorgen voor een niet ongevaarlijke afdaling.








The Sand Cove.






Een plek die in april ook op ons lijstje stond, maar die we toen niet gevonden hebben (ook al door gebrek aan tijd) is Fatali's Boneyard.  Nu zijn we beter voorbereid en we lopen er dan ook zo naar toe.  Onderweg meer en meer van de typische rotsen die Fatali's Boneyard zo bekend gemaakt hebben.















Fatali's Boneyard.



















Voor onze laatste stop gaan we richting de Dinosaur Tracks.






Van hier gaat het terug naar de Wire Pass Trailhead en we genieten nog enkele keren van het onwaarschijnlijke uitzicht.









Om 16u werden we terug opgepikt door de man van de Paria Outpost.  Als we zijn auto zagen konden we onze ogen niet geloven, die zat gewoon helemaal onder het slijk.



De House Rock Valley Road was herschapen in een rode modderpoel zoals we dit nog nooit gezien hebben.  Daarbij was de route naar de King of Wings van afgelopen april een echte highway.
Gelukkig beschikte hij over een oerdegelijke auto met extreme banden, maar toch zijn we slingerend terug naar de UT-89 gereden.  Dat op zich was al het avontuur waard...
Jammer genoeg hadden we de GoPro niet op de voorruit geplaatst, maar onderstaand een kort filmpje van binnenuit gefilmd met de iPhone (werkelijke snelheid).




Tot slot : we hebben onze volledige route getracked op EveryTrail, met foto's erbij.  Je vindt de route hier : A day at The Wave ((makkelijk te downloaden en te importeren op GPS-toestellen en/of iPhone) : A day at The Wave
EveryTrail is sinds een tijdje dikwijls offline. We hebben de route daarom ook gepost op onze TripTrack pagina: A day arround The Wave.

Het weer : eerst zon, daarna bewolkt.  's Morgens in Kanab -13°C, overdag bij The Wave allicht rond de 5°C

Overnachting in The Comfort Inn Kanab
Aantal km gereden : 140

3 opmerkingen:

  1. Hallo Amerikareizigers,

    het is weer heerlijk om jullie via dit reisverslag te kunnen volgen. Prachtige beelden hoor, van de rode rotsen in de winterzon en in de sneeuw. Rudi, fantastisch dat jij dit allemaal kan doen met je zoons. Super!
    Heel veel plezier verder en een goede reis.

    Groet, Marco.

    BeantwoordenVerwijderen